Venedik Gezisi..

Doksanli yillarda henuz hic yurtdisina cikmamisken, hatta yurtdisi gezileri simdiki kadar kolay, ucuz ve populer olmadigindan tanidigim kisilerden de pek seyahat hikayeleri duymazken aklimda Venedik'i gorme fikri olusmustu. Izledigim filmlerden, okudugum kitaplardan gelen bir izlenimdi herhalde buyulu bir havasi vardi.

Italya'ya karsi genel olarak bir sempatim oldugundan daha da fazla heyecanlandim bu gezi oncesi. Belki de beklentimin yuksek olmasi ve oncesinde Verona gibi guzel bir sehri gezmis olmam Venedik konusunda hayal kirikligina ugramama neden olmustur. 

Kanallar, gondollar, labirent gibi dar sokaklar, eski yapilar kulaga cok cezbedici geliyor, bir de kartpostal tadinda bir kac fotografina bakinca bambaska bir Venedik yanilsamasi olusuyor.

Allayip pullamadan soylemek gerekirse Venedik fazlasiyla turistik bir sehir. Biz en yuksek sezonunda bile gitmemisken oldukca kalabalikti. Haziran, temmuz ve agustos aylarinda gidenler bir daha asla diyorlar ve o donemde Venedik gezisi onermiyorlar, asiri kalabalik, asiri sicak oldugu ve koktugu icin. 

Cogumuz sonucta turist olarak gittigimizden ''ay cok fazla turist var'' diye yakinmak komik gelebilir kulaga. Aslinda beni turist yogunlugundan daha cok rahatsiz eden sehrin bakimsizligiydi. 

Alt katlarin hediyelik esya ve diger turistik dukkanlarla dolu olmasi yeterince cirkin bir goruntu olusturmuyormus gibi ust katlarda boyalari dokulmus, pencerelerinin kenarindan siyah sivilar akmis, iplere asili camasirlar olmasa icinde insan yasadigina bin sahit evlerle doluydu.

Istedigim bizim belediye binalari gibi tek duze, yeni binalar gormek degil tabi ki. Eski sehirler, binalar, sokaklar en sevdiklerimden ama eski olmakla bakimsizligi, pisligi ayirmak lazim. 

Herhangi bir sehri bile bu halde gormek cok uzucuyken gunde ortalama 50.000 turist alan bir sehir biraz daha bakimli, biraz daha ozenli olabilirdi. Yollarin kenarlarindaki cop yiginlarindan bahsetmek bile istemiyorum. 

Yeme icme konusunda da cok sevdigimiz Italyan mutfagi icin bile kalite ve lezzetin turist sayisiyla ters orantili oldugunu gorduk. 

Bunlar hayal kirikligina ugrama nedenlerimdi ama biz orada oldugumuz surece (butun yazdiklarimi bir kenara koyarak) her anin tadini cikardik. Sehrin insan eliyle henuz mahvedilmemis keyfine varilacak yerleri de var. 

Otelimiz Cannaregio'da oldugundan merkeze her seferinde farkli yollardan gittik, Venedik'te girmedigimiz pek az sokak kalmistir. Adalari birbirine baglayan onlarca kopruden gectik. Aksamlari kanal boyunda oturup suya vuran isiklarin, etraftan gelen muzik seslerinin keyfine vardik.

Venedik kucuk bir yer oldugundan fazla gezi tavsiyesine gerek yok belki ama ozellikle onermek istedigim bir kac sey var:

Libreria Acqua Alta

Icinde gercek bir gondol bulunan, her yana sacilmis kitaplariyla, ev sahibi iki kedisiyle, daha once gorduklerinizden farkli eski ve tuhaf bir kitapci burasi. 

Suso Gelatoteca

Venedik'in acik ara en iyi dondurmacisi. Sehirde adim basi gelateria'larla karsilasacaksiniz ama hepsini bosverin, her gun buradan alin dondurmanizi, tesekkur edeceksiniz sonra :) (Ozellikle Manet ve Opera'yi denemelisiniz.)

Temsili Fotograf internetten :)

Pontini

Daha cok lokallerin tercih ettigi bu mekana mutlaka bir sans verin. Lezzet, mekanin sicakligi ve fiyat acisindan cok cok basarili. Murekkep balikli siyah spagettiyi burda denemelisiniz.

Dal Moro's - Fresh Pasta To Go

Ogle atistirmaligi icin cok cazip bir secenek burasi. Cok tercih edilen bir yer oldugundan ozellikle ogle saatlerinde sira olabiliyor ama bu gozunuzu korkutmasin, sira cok hizli ilerliyor. Zaten siparisi verdikten sonra bir iki dakika icinde makarnanizi alip cevredeki koprulerden birinin merdivenlerine oturup afiyetle yiyorsunuz. Ozellikle denuz urunlu makarna bekledigimden cok daha iyiydi, fazla ''seafood'' insani olmasam da bayildim bu makarnaya. 

Burano fotograflari bir sonraki yaziya kalsin, Venedik'ten bir kac kare daha :