Skip to main content

Sonbahar..


Kucuk yerde yasamayi seviyorum, evin kapisindan cikinca kendimi apartmanlarin, dukkanlarin, trafigin icinde degil de doganin icinde bulmayi, 1-2 dakika icinde kendimi yuruyus yollarina atabilmeyi. 

Yuruyus yapmanin en keyifli oldugu zamanlar belki de tam da bu zamanlar. Hava ne rahatsiz edip bunaltacak kadar sicak ne de usutecek kadar soguk. Doga sonbahar renklerine burunmus. Yerler hisir hisir farkli tonlarda yaprak dolu. Etrafta kış hazirliklarini yapan aceleci kuslar, sincaplar.  

Her mevsimin kendine ozgu bir havasi, bir tadi, bir guzelligi var. Simdi sonbaharin tadini cikarma zamani :)




































Comments

  1. Çok güzel bir yerde yaşıyorsun, yürüyüş yapmak, bisiklete binmek ve fotoğraflamak büyük zevk !

    ReplyDelete
    Replies
    1. Cok tesekkurler Nilgün abla, bu taraflara yolunuz duserse seve seve agirlariz sizi :) Sevgiler..

      Delete
  2. Fotoğraflar Harika , ne kadar deniz kenarında yaşasam da böyle yürüyüş yollarını özlüyorum . Malesef sahil kenarlarında bir sürü garson vs gibi insanların içeri davet etme çabasından dolayı pek zevkli geçmiyor..

    ReplyDelete
    Replies
    1. Tesekkurler Nesrincim, o zaman seni bu taraflara alalim, garson falan da yok, sadece inekler, tavuklar, koyunlar, atlar var:))

      Delete
    2. Onlar çok daha iyimiş , oraya doğru hemen ışınlıyorum 😊😊

      Delete
  3. Yalnız bir dakika burada bir kopya işi var!
    ben bu fotoları bir yerden hatırlıyorum, şirin kabak oyucu bir arkadaşım yollamıştı :)
    Işınlanma neden bu yüzyılda icad edilmedi bilmiyorum ki...
    Öperim ve severim senii can Yasemen :)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Bu postu zaten senin icin paylastim, belki fikrini degistirirsin ya da isinlanmayi icat edersin diye ;))

      Delete
  4. Ah..sonbaharın tadını en güzel çıkaran sensin Yasemen :)
    Fotoğraflarına dönüp-dönüp tekrar baktım, nasıl güzel oldu içim açıldı.
    Ben de bir dönem senin gibi küçük bir yerde yaşamıştım, hatta sana da anlatmıştım, yine kalbim küt küt atmış oldu :)
    Keşke bu kadar büyük mesafe olmasaydı aramızda, o yollarda seninle birlikte gezmeyi ne çok isterdim.
    Tüm fotoğraflar kartpostal gibi, izin verirsen bir tane fotoğrafını üzerine adını yazarak bastırıp masamın üzerine diğer kartının yanına koymak istiyorum. Baktıkça içim açılacak ve seni hatırlayıp gülümseyeceğim :)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Yine ne icten yazmissin Zeynepcim, tesekkur ederim :)

      Mesafe cok kucuk sayilmaz belki evet ama belki bir gun birlikte yuruyus yapma firsatimiz olur, kimbilir ;)

      Senin köy evi anilarini okumak cok guzeldi, yenilerini de okurum umarim, isleriniz, sagliginiz, her seyiniz yolunda olsun, kacin yine bir kenar koyune, oh miss :D

      Yuruyus yaparken makinemi almamistim, fotograflari telefonla cektim ama begendiysen ne mutlu bana. Sormana bile gerek yok, fotograflarla istedigini yapabilirsin tabi ki..

      Bir de yeni yazilar bekliyorum senden, burdan da soyleyeyim istedim :)

      Delete

Post a Comment